DKGB2-3000-2V3000AH VERZEGELDE GEL LOOD-ZUUR ACCU

Principe van een gemeenschappelijke opslagbatterij
De batterij is een omkeerbare gelijkstroomvoeding, een chemisch apparaat dat elektrische energie levert en opslaat. De zogenaamde omkeerbaarheid verwijst naar het terugwinnen van elektrische energie na ontlading. De elektrische energie van de batterij wordt gegenereerd door de chemische reactie tussen twee verschillende platen die in de elektrolyt zijn ondergedompeld.

Het ontladen van een accu (ontlaadstroom) is een proces waarbij chemische energie wordt omgezet in elektrische energie; het opladen van een accu (instroom) is een proces waarbij elektrische energie wordt omgezet in chemische energie. Een loodzuuraccu bestaat bijvoorbeeld uit positieve en negatieve platen, elektrolyt en een elektrolytische cel.

De werkzame stof van de positieve plaat is looddioxide (PbO2), de werkzame stof van de negatieve plaat is het grijze sponsachtige metaal lood (Pb) en de elektrolyt is een zwavelzuuroplossing.

Tijdens het laadproces migreren de positieve en negatieve ionen, onder invloed van een extern elektrisch veld, door elke pool en vinden er chemische reacties plaats aan het grensvlak van de elektrode-oplossing. Tijdens het laden herstelt het loodsulfaat van de elektrodeplaat zich tot PbO2, het loodsulfaat van de negatieve elektrodeplaat tot Pb, de H₂SO₂-concentratie in de elektrolyt neemt toe en de dichtheid neemt toe.

Het opladen wordt voortgezet totdat de actieve stof op de elektrodeplaat volledig is hersteld tot de toestand van vóór de ontlading. Als de batterij verder wordt opgeladen, treedt er waterelektrolyse op en ontstaan ​​er veel belletjes. De positieve en negatieve elektroden van de batterij zijn ondergedompeld in de elektrolyt. Doordat een kleine hoeveelheid actieve stoffen in de elektrolyt is opgelost, ontstaat het elektrodepotentiaal. De elektromotorische kracht van de batterij ontstaat door het verschil in elektrodepotentiaal tussen de positieve en negatieve platen.

Wanneer de positieve plaat in de elektrolyt wordt ondergedompeld, lost een kleine hoeveelheid PbO2 op in de elektrolyt, vormt Pb (HO) 4 met water en ontleedt vervolgens in loodionen van de vierde orde en hydroxide-ionen. Wanneer deze een dynamisch evenwicht bereiken, is de potentiaal van de positieve plaat ongeveer +2 V.

Het metaal Pb op de negatieve plaat reageert met de elektrolyt tot Pb+2, waardoor de elektrodeplaat negatief geladen wordt. Omdat positieve en negatieve ladingen elkaar aantrekken, neigt Pb+2 naar het oppervlak van de elektrodeplaat. Wanneer de twee een dynamisch evenwicht bereiken, bedraagt ​​de elektrodepotentiaal van de elektrodeplaat ongeveer -0,1 V. De statische elektromotorische kracht E0 van een volledig opgeladen batterij (enkele cel) is ongeveer 2,1 V en het werkelijke testresultaat is 2,044 V.

Wanneer de batterij ontladen is, wordt de elektrolyt in de batterij geëlektrolyseerd. De positieve plaat PbO2 en de negatieve plaat Pb worden PbSO4, en het zwavelzuur in de elektrolyt neemt af. De dichtheid neemt af. Buiten de batterij stroomt de negatieve ladingspool aan de negatieve pool continu naar de positieve pool onder invloed van de elektromotorische kracht van de batterij.

Het hele systeem vormt een lus: de oxidatiereactie vindt plaats aan de negatieve pool van de batterij en de reductiereactie aan de positieve pool. Omdat de reductiereactie op de positieve elektrode de elektrodepotentiaal van de positieve plaat geleidelijk doet afnemen en de oxidatiereactie op de negatieve plaat de elektrodepotentiaal doet toenemen, zal dit hele proces de elektromotorische kracht van de batterij doen afnemen. Het ontladingsproces van de batterij is het omgekeerde van het laadproces.

Na een lege batterij heeft 70% tot 80% van de werkzame stoffen op de elektrodeplaat geen effect meer. Een goede batterij zou de benuttingsgraad van de werkzame stoffen op de plaat volledig moeten verbeteren.